De Rugzak


We leggen kinderen uit dat iedereen als het ware een onzichtbare rugzak heeft. De hele dag maken we van alles mee en dat levert -samen met onze gedachten- allerlei gevoelens op. Deze gevoelens verzamelen we in onze rugzak.

Fijne gevoelens zijn geen probleem, maar een opstapeling van minder fijne gevoelens levert een zware rugzak op. Een kind snapt dat je anders reageert als je vooral ‘blij’ en ‘tevreden’ in je rugzak hebt, dan wanneer de gevoelens ‘boos’ en ‘teleurgesteld’ overheersen. Toch nemen we deze wetenschap niet altijd mee in de beoordeling van anderen. Zo kunnen we een kattige of kribbige opmerking van de ander gemakkelijk op onszelf betrekken, terwijl het misschien meer zegt over de inhoud van de rugzak van die ander.

Wat in onze rugzak zit, bepaalt dus mede ons gedrag. Het is fijn als we hem zo leeg mogelijk houden wat betreft de vervelende gevoelens. We leren de kinderen dat we onze rugzak leeg kunnen maken door over de inhoud te praten en er niet voor weg te lopen. Soms hebben we de neiging om -vanwege uiteenlopende redenen- vervelende gevoelens liever diep weg te stoppen in de rugzak en er bijvoorbeeld een laagje ‘blij’ overheen doen. Doen alsof het er niet is. Door juist over de inhoud van de rugzak te praten met kinderen, maak je hen sociaal sterker en weerbaarder en leren ze rekening te houden met de gevoelens en het gedrag van anderen. Zo kunnen ze meer incasseren.